Blog
De methode Plasterk
12 februari 2014
Of het nu een interview is in een krant, een gesprek op de radio of een optreden in een nieuws- of talkshow op televisie, de achterliggende reden kan niet anders zijn dan de samenleving willen informeren. Uitleggen waarom je dit hebt gedaan en dat andere hebt nagelaten. Je wilt begrip voor de genomen beslissing, waardoor jouw stakeholders vertrouwen houden in de politieke partij die je vertegenwoordigt of de onderneming waaraan je leiding geeft.
Het is elke keer opnieuw de belangrijkste vraag die we onze opdrachtgevers stellen: wat wil je ermee bereiken? Waarom dat interview morgenavond op tv? Waarom niet vandaag nog op de zeepkist voor het voltallige personeel? Wat is het doel, wat is de boodschap? En wat als we even niets doen, zou dat niet beter zijn?
De discussie die dan volgt, heeft vaak veel weg van op eieren lopen. Interne adviseurs die met meel in de mond praten, wetend dat hun baas zo'n publiek optreden helemaal niet ziet zitten of juist wel, maar goed beschouwd niet de beste man is voor een tv-interview. Hoe leg je je CEO dat uit? Op dat soort momenten worden wij vragend aangekeken en geacht de kastanjes uit het vuur te halen.
Die rol spelen we met verve. Dankzij onze jarenlange ervaring hebben we alles al achter de schermen meegemaakt. We geven niet alleen mediatrainingen als 'voorbereiding op', maar ook om duidelijk te maken dat zo'n tv-optreden, een kranteninterview of radiogesprek soms geen enkele zin heeft en het imago van de onderneming alleen maar schade berokkent.
Ter illustratie laten we ook waargebeurde mediaoptredens zien, die nooit hadden moeten plaatshebben, waar de plank volledig is misgeslagen en die het imago van de onderneming een geweldige deuk gaven. In het stapeltje dvd's met dit soort voorbeelden misten we er nog één. Een gesprek met een mediageniek persoon, van goede komaf, met een hoog aanzien, makkelijk pratend en door de Hilversumse wol geverfd die alles wat hij zegt zo'n beetje bij elkaar fantaseert. Dit optreden van minister Plasterk (in Nieuwsuur) is bedoeld voor iedereen die vindt dat een tv-interview hem of haar altijd wel goed afgaat en meent zich met halve waarheden en hele leugens te kunnen redden zonder zich ook maar één seconde te bekommeren over de imagoschade die hij zijn bedrijf – in dit geval de politiek in het algemeen en zijn partij en onze regering in het bijzonder – daarmee toebrengt.
Wat er vervolgens met zo iemand gebeurt? Daarover gaan wij niet als communicatieadviseurs. Dat bepalen anderen. Wij adviseren slechts over het persbericht waarin het aanblijven of aftreden moet worden uitgelegd.